Mijn naam is Remco Hemmelder (Remco, Jacobus Wilhelmus) Hemmelder, geboren in Tubbergen op 3 juni 1973 en ik ben de oprichter van stichting JEMODA, ik heb een Rooms Katholieke achtergrond maar praktiseert niet, zoeven probeer ik mij te bezinnen in elk geloof, filosofie en veroordeelt niet… JE-MO-DA. Eind 2000 ben ik geëmigreerd naar Frankrijk . In 2002 heb ik vakantie gehouden in Senegal. Het land Senegal beviel mij zeer goed en wel vanwege de vriendelijke mensen, volop zon, simpelheid en eenvoud, geen gevaren wat betreft oorlogen en toch Zwart Afrika. Wat me nog meer aansprak was het niet najagen van de luxe, de bezigheden omtrent het leven en het overleven van de bevolking, ook een samen zijn, het delen. Ik had de wens gekregen om wel langer in Senegal te willen verblijven. In 2004 ben ik gaan “overwinteren” in Senegal. Toch, verveling kwam gauw opzetten en ik ben mij in Senegal bezig gaan houden met het maken van visitekaartjes voor de lokale taxi mensen. Het met de bevolking mengen, heeft ook tot stand gebracht dat ik kennis maakte met de werkelijke armoede van Senegal. Dit heeft weer geleid tot adoptie van een kansarme.
Mijn kind kreeg vriendjes hier zaten ook Talibe, straatkinderen tussen, een “onderdeel” van de armoede in Senegal. Talibe, is een discipel, leerling in de Koran die bij een Marabout “de leraar” die verantwoordelijk wordt geacht over deze kinderen moet verblijven. Die vriendjes, die Talibe, kregen in de avond ook een bord eten van mij omdat ik begrepen had dat ze hierom moesten bedelen in hun dagelijks bestaan. Al snel en zeker, zoals de Tamtam in Afrika werkt, groeide de groep met Talibe voor mijn deur in de avond en dit voor een simpele maaltijd. Momenteel waak ik sinds 2005 over vele Talibe's tegen martelingen, misbruik in elke vorm, geef ze te eten en medicijnen bij ziektes en zo nodig kleding en schoeisel voor zover als dat mogelijk is voor mij.
Zelf verblijf ik zeer simpel in Senegal, dit is uiteraard om geld over te houden. Ik woon in een Afrikaans huis, maak gebruik van put water, elektriciteit is er maar toch kan er geen magnetron aangezet worden want dan slaan de stoppen door... en heb mij gewijd aan het helpen en ondersteunen van het straatkind Talibe van Senegal. De kosten die voort vloeien uit dit geheel betaal ik grotendeels zelf door altijd nog te werken in de zomermaanden als ‘manusje van alles' in Frankrijk. Toch is mijn salaris niet toereikend en daarom oefen ik naast mijn werkzaamheden ook mijn oude beroep als kapper uit op een camping voor de Talibe van Senegal!
Sinds 2011 heb echter toch ik het roer omgedraaid wat betreft het helpen van de Talibe. Ik ging begrijpen dat het helpen van de Talibe ook het helpen van een Marabout in hield, iets wat ik niet wenste. Ik werk en zet mij graag in voor de kinderen maar niet voor een Marabout die daarvan zou profiteren. Daarom besloot ik had om kansarme kinderen en die potentie hebben voor een Marabout op geclassificeerde scholen te plaatsen. Ik heb toen ook nog, naast mijn geadopteerde zoon, er een pleegkind bijgenomen en die voorzien van onderdak (met een eigen kamertje), scholing, kleding en eten. Zo werd 2012 het beslissende jaar, van hoe ga ik alles verder doen, de strijd aanhouden met Marabouts? Het was het begin van het geven van scholing naast het “onderhouden” van de Talibe, ik had inmiddels vijf kinderen erbij op school geplaatst. In 2013 / 2014 heb ik 13 kinderen op school geplaatst, daarnaast heb ik nu drie pleegkinderen uit een kansarm gezin, waarvan 2 Talibe's. Dit alles wordt (en werd) door mij zelf verzorgd en betaald, met hier en daar een donatie.
Babacar en Lamien Bâ, sinds 2013 bij JEMODA
"Geen straatkind meer"
2014, ik kon eindelijk zeggen: het is gelukt, “we zijn een stichting”. Dit, “met het is gelukt” wil ik zeggen, in Nederland was het te moeilijk om een stichting op te zetten, ik heb zelf geen woon- of verblijfsadres meer in Nederland. En in Senegal liep ik tegen corruptie op, een “blanke” (een niet Senegalees) mocht niet aan het hoofd staan van de stichting in Senegal of ik zou toch wat onder de tafel moeten laten schuiven, en hier doe ik niet aan mee!! Frankrijk? Dit was de meest toegankelijke optie. Alleen, ik was (en ben) de taal niet voor 100% machtig en bij het opzetten van een stichting kom je in aanraking met juridische begrippen, erg moeilijk! Toch door mijn “bijzonder zijn” en zeker door mijn doorzettingsvermogen heb ik mensen om mij heen gekregen in zowel Nederland, als in Frankrijk. Ik heb Agnes Hours ontmoet die mij geholpen heeft met het opzetten van een stichting. Ons uiteindelijke doel is zoveel mogelijk kinderen op scholen plaatsen en op langere termijn zal er een opvangcentrum, leercentrum moeten komen voor het kind wat verstoten is.
Rubrieken Naar onze statuten en leden. Doneren
Stichting JEMODA te Senegal "huize Kirikou"
Aan alles wat je voeding geeft zoals,
Mensen, dieren, planten... en zo ook aan gedachten en ideeën,
"Dit" zal uiteindelijk zal vol groeien en de vruchten afwerpen.
Remco Hemmelder - Frankrijk